Το Εργατικό Κέντρο Ευβοίας καλεί όλους τους εργαζομένους να συμμετέχουν στην 24ωρη πανελλαδική απεργία στις 31 Μάρτη και να δώσουν το παρόν στη συγκέντρωση στις 10 το πρωί στη Νεάπολη. Η ανακοίνωση που εξέδωσε το ΕΚΕ αναφέρει τα εξής:

"Βρισκόμαστε μπροστά στην πιο δύσκολη καμπή του συνδικαλιστικού κινήματος. Η εργατική τάξη δέχεται πολλαπλά και αλλεπάλληλα κτυπήματα. Τα εργατικά δικαιώματα αναιρούνται. Η εργατική νομοθεσία καταπατείται βάναυσα και ασύδοτα. Το εισόδημα των εργαζομένων συρρικνώνεται. Οι θέσεις εργασίας περιορίζονται. Η αποβιομηχάνιση πλήττει την ανάπτυξη και την τοπική οικονομία.

Όλα αυτά τα χρόνια η εργατική τάξη με θυσίες και παραχωρήσεις στήριξε την επίτευξη των μεγάλων εθνικών στόχων. Την ίδια στιγμή οι βιομήχανοι, οι εργοδότες και το τραπεζικό κεφάλαιο, αύξησαν εντυπωσιακά τα κέρδη τους συσσωρεύοντας τον πλούτο.

Στο όνομα της οικονομικής και νομισματικής σύγκλισης δημιουργήθηκαν οι μεγαλύτερες μισθολογικές αποκλείσεις, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε αδυναμία να ανταποκριθούν σε βασικές και στοιχειώδεις οικογενειακές και κοινωνικές υποχρεώσεις.

Στο αίτημα της ΓΣΕΕ για την υπογραφή Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., που θα οδηγήσει στην πραγματική σύγκλιση του εισοδήματος των Ελλήνων εργαζομένων, με το εισόδημα των εργαζομένων της Ευρώπης, μέσα σε μια πενταετία η ηγεσία του Σ, Ε. Β. αντιπρότεινε αυξήσεις 3,24%, που είναι μικρότερες και από τον αναμενόμενο πληθωρισμό.

Η στάση αυτή του Σ.Ε.Β. αποτελεί εμπαιγμό και αρνείται την ουσία της πραγματικής οικονομικής και κοινωνικής σύγκλισης, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους στην φτώχεια και·τον μαρασμό.
Ο Σ.Ε.Β. αμφισβητεί ευθέως την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε., δοκιμάζοντας τις αντοχές και την αγωνιστική διάθεση εργαζομένων και συνδικάτων.

Στα χρόνια που πέρασαν το πραγματικό μας εισόδημα μειώθηκε σημαντικά. Το κόστος διαβίωσης είναι υπέρογκο. Οι αυξήσεις στα βασικά είδη διαβίωσης και το κόστος των παρεχομένων υπηρεσιών, οδηγούν τους εργαζόμενους στο κοινωνικό περιθώριο.

Αντίθετα, οι Βιομήχανοι και οι εργοδότες αύξησαν εντυπωσιακά τα κέρδη τους, εκμεταλλευόμενοι το χαμηλό κόστος εργασίας, προγράμματα επιδότησης, χωρίς να συμμετέχουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη του τόπου.

Η αρνητική απάντηση του ΣΕΒ στο αίτημα για αυξήσεις της τάξης του 8%, αποτελεί πρόκληση σε βάρος της εργατικής τάξης και του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ο εμπαιγμός δεν θα περάσει. Το συνδικαλιστικό κίνημα ανασυντάσσει τις δυνάμεις του και με αποφασιστικότητα και αγωνιστική διάθεση, θα δώσει τη δική του απάντηση. Η προστασία του εισοδήματος, των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων μας, είναι δική μας δουλειά.
Δεν μπορεί να την εγγυηθεί κανένας άλλος εκτός από εμάς.

Η αγωνιστική συμμετοχή όλων μας στην απεργία της 31ης Μαρτίου, είναι η αποφασιστική μας απάντηση σε όλους αυτούς, που χαλκεύουν δεσμά και απομυζούν τον κόπο και τον ιδρώτα μας.
Ακόμα περισσότερο αυτή τη στιγμή που οι εργοδότες, οι βιομήχανοι και το κεφάλαιο, εκφράζουν το πλέον αμείλικτο πρόσωπο τους, επιδιώκοντας να διαμορφώσουν μια πολιτική συμβατή με τα συμφέροντα τους.

Οι εκλογές όμως τέλειωσαν και ο καθένας είναι πλέον υποχρεωμένος να αποκαλύψει τις πραγματικές του προθέσεις. Η πολιτική της συναίνεσης και της εργασιακής ειρήνης, απαιτεί ξεκάθαρες θέσεις. Είναι απαραίτητο και η κυβέρνηση να τοποθετηθεί για το ύψος στο κατώτερο εργατικό εισόδημα.

Να σταματήσει η εργοδοτική αδιαλλαξία, οι προκλητικές θέσεις, η καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας, η συνεχιζόμενη μαύρη εργασία, η περιστολή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των κατακτήσεων της εργατικής τάξης.

Σ' αυτόν τον αγώνα οφείλουμε όλοι να δώσουμε βροντερό το παρόν μας. Από την συμμετοχή μας θα κριθεί το μέλλον μας. Έχουμε τεράστια ευθύνη απέναντι στο σύνολο των εργαζομένων, απέναντι στους άνεργους, απέναντι στο μελλόντων παιδιών μας, απέναντι στον (διό τον εαυτό μας.
Από αυτή τη μάχη δεν πρέπει να απουσιάσει ούτε ένας. Τώρα κρίνεται το μέλλον μας. Απ' αυτή την αναμέτρηση θα εξαρτηθεί αν παραμείνουμε ισότιμοι κοινωνικοί εταίροι, ή αν θα παραμείνουμε ουραγοί στο κοινωνικό περιθώριο.

Οι εργαζόμενοι της Εύβοιας έχουν αισθανθεί στο πετσί τους την αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων και την αμείλικτη και στυγνή συμπεριφορά της εργοδοσίας.

Ο χορός της αποβιομηχάνισης δεν έχει τελειωμό. Μετά την έκρηξη του 90-93, που δημιούργησε στρατιές ανέργων με συνέπεια την φτώχεια και το μαρασμό, την εσωτερική μετανάστευση και την ανατροπή των κοινωνικών ισορροπιών, σήμερα μια ακόμα βιομηχανική μονάδα βάζει λουκέτο.

Η IDEAL Πυρίμαχα οδηγεί στην ανεργία άλλες 70 οικογένειες, γιατί σταματά τη λειτουργία της, Αύριο ποιος έχει σειράς Εμείς: οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούμε πως το πρόβλημα της ανεργίας μας ακουμπά όλους. Η. ανασφάλεια της εργασίας αφορά και όσους προς το παρόν εργάζονται. Γι' αυτό η εργατική αλληλεγγύη αποκτά νόημα και ουσία. Αν κάποιος συνάδελφος οδηγείται στην ανεργία. επηρεάζει και την δική μας θέση.

Το φάσμα της ανεργίας απειλεί και τους εργαζόμενους στην ΕΒΙΕΣΚ. Η Διοίκηση της ΑΓΕΤ-ΗΡΑΚΛΗΣ σχεδιάζει το κλείσιμο της, αδιαφορώντας για το μέλλον 280 εργαζομένων.

Στη ΔΑΡΙΓΚ οι απολύσεις συνεχίζονται. Πάνω από 100 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι βρίσκονται σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Το μέλλον του εργοστασίου είναι επισφαλές, καθώς αυτό που επιδιώκεται δεν είναι οι θέσεις εργασίας αλλά η αξιοποίηση των οικοπεδικών εγκαταστάσεων.

Το πρόβλημα των ΝΑΥΠΗΓΕΙΩΝ επανέρχεται στην επικαιρότητα. Η συμβατική υποχρέωση του επενδυτή εκπνέει τον Σεπτέμβρη του 2004, χωρίς προς το παρόν να αποκαλύπτει τις προθέσεις του. Το μέλλον 270 εργαζόμενων που απασχολούνται είναι επισφαλές.

Στη Χαρτοποιία Ροβιών, άλλοι 30 εργαζόμενοι βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας. Ο αθέμιτος ανταγωνισμός, απειλεί τη συνέχιση της λειτουργίας της μονάδας.

Περισσότερες από 800 θέσεις εργασίας βρίσκονται κάτω από άμεσο κίνδυνο να χαθούν. Οι επιπτώσεις από μια τέτοια εξέλιξη 9α είναι καταστροφικές. Τα εργατικά δικαιώματα και η εργατική Νομοθεσία καταπατούνται βάναυσα. Εργασιακός μεσαίωνας έχει επιβληθεί με την ανοχή της πολιτείας και των ελεγκτικών μηχανισμών.

Στο Holidays in Evia οι συνδικαλιστικές ελευθερίες στραγγαλίζονται από έναν στυγνό εργοδότη που εκμεταλλεύεται ασύστολα τους εργαζόμενους. Απολύονται συνδικαλιστές και μέλη του Σωματείου, δεν καταβάλλονται δεδουλευμένα, υπάρχουν μαύρες υπερωρίες, ένσημα παρακρατούνται και αλλοδαποί εργαζόμενοι απασχολούνται παράνομα.

Το ίδιο και χειρότερο καθεστώς παρανομιών και στην ΦΑΡΜΑ Μανιταριών. Ένας αδιάλλακτος εργοδότης αλλάζει με το έτσι θέλω το ασφαλιστικό καθεστώς, απολύει συνδικαλιστές, απειλεί τις θέσεις εργασίας και καταστρατηγεί την εργατική Νομοθεσία.

Οι απολυμένοι της ΒΙΟΜΑΓΝ εξακολουθούν να αποτελούν παράδειγμα της τύχης που περιμένει τους νέους ανέργους. Απώλεια δεδουλευμένων, δυσκολία ένταξης στην αγορά εργασίας, ιδιαίτερα για τις μεγαλύτερες ηλικίες. Μετανάστευση και αστυφιλία, φτώχεια και οικονομικός μαρασμός της τοπικής οικονομίας.

Το φαινόμενο της γενικευμένης επίθεσης κατά των εργατικών δικαιωμάτων, της ασφάλειας και της υγιεινής, της ισοπέδωσης της εργατικής νομοθεσίας, έχει γίνει καθεστώς σχεδόν σε όλες τις εργοστασιακές μονάδες, ιδιαίτερα σε αυτές που το συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι ανεπτυγμένο.

Στις μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις του Νομούς μας S/M και πολυκαταστήματα, τα εργατικά δικαιώματα είναι έννοιες ανύπαρκτες. Το καθεστώς της εργασιακής ανασφάλειας, το άγχος για το αύριο, η συρρίκνωση του εισοδήματος μας, αποτελούν τις μεγαλύτερες απειλές για τη ν εργατική τάξη. Αυτό μας υποχρεώνει σε αγωνιστική ετοιμότητα. Δεν επιτρέπεται ούτε ένας εργαζόμενος να αδιαφορήσει μπροστά στην λαίλαπα της εργοδοσίας.

Είναι υποχρέωση μας να υπερασπισθούμε το δικαίωμα μας στη δουλειά, στην αμοιβή, στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Μοναδικό μας όπλο είναι η ενότητα, η αποφασιστικότητα και ο αγώνας.
Έχουμε τεράστια δύναμη. Εμείς παράγουμε, εμείς δημιουργούμε, εμείς κτίζουμε το αύριο. Στα δικά μας χέρια βρίσκεται η δική μας τύχη. Αν δεν το αντιληφθούμε, θα είμαστε άξιοι της τύχης που μας επιφυλάσσουν αυτοί που μας θέλουν στο περιθώριο.

Η εργατική τάξη υψώνει αποφασιστικά το ανάστημα της και διεκδικεί αυτά που της ανήκουν.

Σήμερα στέλνουμε μια προειδοποίηση στην πολιτεία και στην εργοδοσία. Η Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. είναι αδιαπραγμάτευτη. Το αίτημα μας για αυξήσεις στο κατώτατο ημερομίσθιο κατά 8% είναι ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Η σύγκλιση των αμοιβών μας με τις αμοιβές των Ευρωπαίων εργαζόμενων είναι επιτακτική αναγκαιότητα διαβίωσης. Το δικαίωμα στη δουλειά και η εφαρμογή της εργατικής Νομοθεσίας είναι υποχρέωση της πολιτείας. Όποιοι δεν αντιληφθούν έγκαιρα το δίκαιο των αιτημάτων μας, θα υποχρεωθούν να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της αδιαλλαξίας και της αδιαφορίας τους".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »