Η σκανδαλώδης διαχείριση από τον ΟΑΕΔ τεράστιων κονδυλίων που προορίζονται για την ενίσχυση των ανέργων και την προώθηση της απασχόλησης με κομματικές σκοπιμότητες έχει απασχολήσει πολλές φορές την κοινή γνώμη.

Χαρακτηριστική περίπτωση αγκίστρωσης των ανέργων της Εύβοιας, με δόλωμα τα κονδύλια αυτά αποτελεί η περίπτωση των εργαζομένων των Ναυπηγείων Χαλκίδας, που σήμερα αφού οι εκλογές πέρασαν και οι επόμενες είναι μακριά καλούνται να επιστρέψουν μεγάλο μέρος των καταβληθέντων.

Είναι γνωστό ότι τον Απρίλιο του 1999 τα Ναυπηγεία Χαλκίδας έκλεισαν με ευθύνη της Κυβέρνησης και της διορισμένης από αυτή Διοίκησης της ΕΤΒΑ, αφού πρώτα έκαναν έξωση στον τότε μισθωτή των εγκαταστάσεων - ιδιοκτησίας της ΕΤΒΑ - Λελάκη γιατί δεν τηρούσε τις συμβατικές του υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα πούλησαν τα Ναυπηγεία στον επιχειρηματία Ηλία - γνωστό από την εκτεταμένη οικολογική καταστροφή που προκάλεσε η βύθιση του ιδιοκτησίας του Eurobalker στον Ευβοϊκό - αντί 3 δις δρχ. χωρίς να διασφαλίσουν την άμεση επανέναρξη της δραστηριότητας και τα δικαιώματα των 300 εργαζομένων.

Επί ένα χρόνο στις αλλεπάλληλες συναντήσεις με τις ηγεσίες των Υπουργείων Ανάπτυξης και Εργασίας και στις κινητοποιήσεις τους οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων διεκδικούσαν την καταβολή των δεδουλευμένων και τις αποζημιώσεις (συνολικά περί τα 600 εκατ. δρχ.) αλλά και την επαναπρόσληψή τους. Κι ενώ από τον Αύγουστο του 1999 είχε υπογραφεί η σύμβαση παραχώρησης στο νέο ιδιοκτήτη και είχε συμφωνηθεί να καταβληθούν οι αποζημιώσεις από την ΕΤΒΑ και τα δεδουλευμένα από τον ΟΑΕΔ μετά από εκχώρηση των αντίστοιχων απαιτήσεων, οι εργαζόμενοι μέχρι το Μάρτιο του 200 είχαν γίνει αντικείμενα εμπαιγμού και ομηρίας από τους αρμόδιους φορείς.

Την τελευταία εβδομάδα πριν τις εκλογές φάνηκε η «κοινωνική ευαισθησία» της κυβέρνησης που άρχιζε να μοιράζει ακόμη και την παραμονή επιταγές από το λογαριασμό αφερεγγυότητας του ΟΑΕΔ για τα «δεδουλευμένα» ενώ παράλληλα κατεβλήθη από την ΕΤΒΑ σε πληρεξούσιο των εργαζομένων ποσό ύψους 200 εκατ. δρχ. έναντι των αποζημιώσεων, το οποίο όμως προκειμένου να κρατούνται υπό ομηρία οι δικαιούχοι μοιράστηκε μετά τις εκλογές, αφού εν τω μεταξύ τα γνωστά κυβερνητικά παπαγαλάκια είχαν φροντίσει να «προειδοποιήσουν» με νόημα.

Και ξαφνικά λίγες μέρες αργότερα - μετά τις εκλογές βέβαια - η Διευθύντρια του τοπικού τμήματος του ΟΑΕΔ αφήνει να εννοηθεί στα τοπικά Μέσα Επικοινωνίας ότι θα ζητούσε την επιστροφή μέρους των καταβληθέντων - περίπου 500 χιλιάδες δρχ. από κάθε εργαζόμενο - από το λογαριασμό αφερεγγυότητας λόγω «λάθους» κάτι που παραδεχόμενος ο αρμόδιος υφυπουργός το απέδωσε σε γραφειοκρατική αγκύλωση, καθησυχάζοντας ταυτόχρονα τους εργαζόμενους ότι δε θα υποχρεωθούν να επιστρέψουν χρήματα.

Σήμερα, ένα χρόνο μετά τις εκλογές, οι υποσχέσεις λησμονήθηκαν και όχι μόνο δεν δόθηκε οριστική λύση αλλά και η τοπική διευθύντρια του ΟΑΕΔ ανενδοιάστως δηλώνει ότι αναζητούνται τρόποι επιστροφής μέρους των καταβληθέντων. Μάλιστα επικρατεί τέτοια σύγχυση στο τοπικό τμήμα που φτάνουν μέχρι του σημείου να χορηγούν βεβαιώσεις αποδοχών για την Εφορία από το λογαριασμό αφερεγγυότητας με αναληθή ποσά. Για τον ίδιο δικαιούχο βεβαιώνουν την πρώτη μέρα τα ποσά που πράγματι πήρε και την επομένη γνωστοποιούν στην Εφορία αυτά που κατά την όψιμη άποψή τους εδικαιούντο.

Τι κρύβεται πίσω από τη νέα μεθόδευση; Εξακολουθεί η γραφειοκρατική αγκύλωση να παραλύει τις τοπικές υπηρεσίες ή υποκρύπτεται μεθόδευση επιστροφής μέρους των καταβληθέντων;

Βέβαια για έναν οργανισμό που διαχειρίζεται 500 δις δρχ. το χρόνο «λάθος» και μάλιστα για κομματικές σκοπιμότητες 150 εκατ. δρχ. μπορεί να είναι και «συγχωρητέο».

Συνιστά όμως λειτουργία ευνομούμενης πολιτείας μια τέτοια συμπεριφορά; Και με την αγωνία των εργαζόμενων / απολυμένων να παίζονται παιχνίδια ποικίλων επιδιώξεων και σκοπιμοτήτων;
Ευάγγελος Αποστόλου - πρώην βουλευτής ΣΥΝ Ευβοίας

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »