Ο Βαγγέλης Αποστόλου, πρώην βουλευτής του ΣΥΝ, έκανε την παρακάτω δήλωση μετά την ψήφιση του δασικού νομοσχεδίου:

"Κάκιστη υπηρεσία προσφέρουν όχι μόνο στο φυσικό περιβάλλον αλλά και στην επίλυση των προβλημάτων του δασικού χώρου όσοι ψήφισαν ή στήριξαν έμμεσα με την ψήφιση μερικών διατάξεων του το δασικό νομοσχέδιο.

Με την έναρξη εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου αποχαρακτηρίζονται 40.000.000 στρέμματα εδαφών δασικού χαρακτήρα, νομιμοποιούνται όλες οι μέχρι σήμερα αυθαιρεσίες και καταπατήσεις σε βάρος του δασικού περιβάλλοντος και διευκολύνονται ακόμη περισσότεροι οι αλλαγές χρήσης και προορισμού των δασών.
Κι επειδή μερικοί εκπρόσωποι τόσο της πλειοψηφίας όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης έφτασαν μέχρι του σημείου να θριαμβολογούν γιατί με τις "μάχες" που έδωσαν έλυσαν δύο βασικά προβλήματα της υπαίθρου, αυτά των δασωμένων αγρών και των διακατεχομένων δασών πρέπει να γίνει γνωστό ότι η επίλυση των παραπάνω μπορούσε να γίνει και χωρίς την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.

Ειδικότερα:
Δασωμένοι Αγροί. Το ζήτημα αυτό έχει αντιμετωπιστεί με το άρθρο 67 του ν. 998/79 και με το άρθρο 14 ν. 1734/89 που προβλέπει ότι: "Αγροί, οι οποίοι μέχρι το έτος 1940 ή και πρωτύτερα καλλιεργούνταν και απέβαλαν μεταγενέστερα οποτεδήποτε τον αγροτικό τους χαρακτήρα επειδή παρέμειναν ακαλλιέργητοι ή δασώθηκαν τεχνητά αναγνωρίζεται με απόφαση του αρμόδιου Νομάρχη ότι δεν ανήκουν στην κυριότητα του Δημοσίου" και βέβαια μετά την αναγνώρισή τους ως ιδιωτικών μπορούν με τη διαδικασία των άρθρων 46 και 47 του ν. 998/79 να αποδοθούν στην αγροτική εκμετάλλευση.

Αν μέχρι σήμερα δεν είχαν υλοποιηθεί οι συγκεκριμένες διατάξεις αυτό αποτελεί ευθύνη του αρμόδιου Υπουργείου που άφησε να διογκωθούν τα προβλήματα των μικροκαλλιεργητών και να χρησιμοποιηθούν ως πρόσχημα για την επιβράβευση των μεγαλοκαταπατητών.

Διακατεχόμενα δάση. Το θέμα των δασών των Αναγκαστικών Δασικών Συνεταιρισμών μπορούσε να αντιμετωπισθεί με την κατάθεση και ψήφιση μιας απλής τροπολογίας σ' ένα νομοσχέδιο του υπουργείου Γεωργίας που να αναφέρει ότι τα δάση που νέμονται από τους συγκεκριμένους συνεταιρισμούς εφόσον υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας προ του 1885 τους ανήκουν και κατά πλήρες δικαίωμα κυριότητας.

Η σύνδεση της συγκεκριμένης διάταξης με τα διακατεχόμενα δάση όλης της χώρας και ιδιαίτερα της Αττικής ενδέχεται να την καταστήσει ανεφάρμοστη αφού είναι σίγουρο ότι όχι μόνο θα καταγγελθεί για την Αττική και τις παραθαλάσσιες περιοχές ως ξεπούλημα δημόσιας δασικής γης, αλλά και ότι θα προσβληθεί στα δικαστήρια με σοβαρό το ενδεχόμενο να χαρακτηριστεί ως αντισυνταγματική. Επίσης δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής των διακατόχων ότι η απόδοση της κυριότητας θα συνοδευτεί με την καταβολή ανταλλάγματος.

Και βέβαια άλλα είναι τα άλυτα προβλήματα της υπαίθρου".

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »