Hλεκτρονικό περιοδικό με θέματα και ειδήσεις από την Εύβοια   ...στο διαδίκτυο από το 1999
Σερβιτόρος της Εύβοιας

Ανακυκλώνεται η δημοσιογραφική δεοντολογία;

Τρίτη, 27 Μαΐου 2008, 15:20
Περισσότερα νέα από την τοπική επικαιρότητα

Με αφορμή τη "διαμάχη" για το θέμα της ανακύκλωσης στη Χαλκίδα, ο κ. Χρήστος Χατόλας, δικηγόρος, ([email protected]) μας έστειλε την ακόλουθη επιστολή για το θέμα της δημοσιογραφικής δεοντολογίας:

"Την περασμένη εβδομάδα, σε δύο εκδιδόμενες στη Χαλκίδα εβδομαδιαίες εφημερίδες, ("4η Εξουσία" και "Πρωτοσέλιδο") δημοσιεύθηκαν ανυπόγραφα άρθρα με τα οποία οι συντάκτες τους επιτήθενταν στο Δήμο Χαλκίδας επειδή δεν προώθησε προς τον τοπικό τύπο διαφημιστικό "πακέτο" για την ανακύκλωση αλλά και στους "Ενεργούς Πολίτες" που ασχολήθηκαν με την ανακύκλωση. Τους τελευταίους, μάλιστα, χαρακτήριζαν ως "ανώνυμους" και "ύποπτους"!

Τα δημοσιεύματα αυτά θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως μια συγχωρητέα δημοσιογραφική υπερβολή και ανοησία, αν δεν υπήρχε μια σημαντική και, συνάμα, αποκαλυπτική λεπτομέρεια:

Το κείμενο στα δύο δημοσιεύματα είναι το ίδιο! Δεν παραλλάσει ούτε κατά ένα γράμμα!

Αποδεικνύεται, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η επίθεση ήταν συντονισμένη και μεθοδευμένη με κατάδηλα ιδιοτελή κίνητρα. Έπασχε μόνο ως προς την ενορχήστρωση πράγμα που την έκανε αντιληπτή.

Μετά ταύτα, είναι δίκαιο και εύλογο οι χαρακτηρισμοί "ανώνυμοι" και "ύποπτοι" να επιστραφούν ως αυτοεπίστροφα (μπούμερανγκ) στον ανώνυμο συντάκτη του κειμένου και σ' αυτούς που το δημοσίευσαν. "Η κατάρα είναι γαϊδάρα και γυρνάει στον αφέντη της", λέει ο λαός.

Και επειδή "και οι κρίνοντες κρίνονται", κάθε πολίτης δικαιούται να απευθύνει προς τις συγκεκριμένες εφημερίδες που φιλοδοξούν να ασκήσουν το οριζόμενο από το Σύνταγμα και τους νόμους, λειτούργημα της δημοσιογραφίας, τα παρακάτω ερωτήματα:

1) Ποιος είναι ο συντάκτης του κοινού δημοσιεύματος; Είναι ένας ή δύο που δέχτηκαν ταυτοχρόνως την επιφοίτηση κάποιου πνεύματος, και ποιο ήταν αυτό το πνεύμα;

2) Στην έννοια "έλεγχος της εξουσίας" για πράξεις και παραλείψεις δημοσίου ενδιαφέροντος και συμφέροντος, περιλαμβάνεται και το "κατσάδιασμα" αν αυτή (η εξουσία) δεν υλοποιήσει μια αφηρημένη υπόσχεση για ιδιωτική συναλλαγή με την εφημερίδα;

3) Αν η εφημερίδα θεωρήσει κάποιον άσχετο τρίτο ως εμπόδιο στην ιδιωτική της συναλλαγή με την εξουσία, νομιμοποιείται να τον "καταχεριάσει" και αυτόν δημόσια με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς;

4) Αν, παρ'όλα αυτά, υπάρχει κάτι επιλήψιμο στην όλη ιστορία και οι εφημερίδες αυτές το γνωρίζουν, γιατί δεν δημοσιεύουν τις πληροφορίες τους; Γιατί εκτοξεύουν φαρμακερούς υπαινιγμούς και ερωτήματα για "βρώμικα παιχνίδια" και "ύποπτους ρόλους" και απαιτούν απαντήσεις απ τους "κατηγορούμενους"; Πως θα αντιδρουσαν άραγε οι Κ.Κ. εκδότες αν κάποιος κακόβουλος τους απηύθυνε, για παράδειγμα, υπο μορφήν ερωτήματος μια αστήριχτη κατηγορία όπως: «Πέστε μας κύριοι μήπως είστε εκβιαστές και πουλάτε προστασία;» Είμαι βέβαιος ότι οι Κ.Κ. εκδότες δικαιολογημένα, τουλάχιστον θα έβγαιναν από τα ρούχα τους. Δεν γνωρίζουν ότι όποιος ισχυρίζεται κάτι, οφείλει και να το αποδεικνύει; Εγώ υποθέτω ότι το γνωρίζουν.

5) Το να χαρακτηρίζει μια εφημερίδα κάποιους συμπολίτες μας που δραστηριοποιούνται πολλαπλώς και με δημόσιες μαζικές εκδηλώσεις ως άγνωστους και ανώνυμους, σημαίνει άραγε ότι αυτοί είναι παρακατιανοί σε σχέση με τους γνωστούς και επώνυμους που νταλαβερίζονται με την εφημερίδα, ή ότι η εφημερίδα δεν κάνει καλά τη δουλειά της αφού δεν ξέρει τι γίνεται στην πόλη;

Πολλά ακόμα ερωτήματα θα μπορούσε να προσθέσει κανείς στα παραπάνω. Είναι όμως ανώφελο και μάταιο γιατί δεν αναμένονται απαντήσεις. Η κατάσταση που επικρατεί στην εντόπια πολιτικο-δημοσιογραφική πιάτσα είναι γνωστή στους "παροικούντες την Ιερουσαλήμ". Καιρός όμως να μαθαίνουμε κι εμείς οι απέξω...

Και μιας και η συζήτηση άρχισε με την ευκαιρία της ανακύκλωσης, θα πρέπει να πούμε ότι τα εν λόγω δημοσιεύματα σε καμιά περίπτωση δεν είναι για πέταμα. Με την κατάλληλη επεξεργασία μπορεί κανείς να βγάλει ακόμα και "λαγό".

Σχετικά θέματα:

© 1999-2010 Σερβιτόρος της Εύβοιας.
Απαγορεύεται η χρήση του περιεχομένου ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο,
μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη.