Το κτίριο στις οδούς Νεοφύτου και Βώκου στη Χαλκίδα κτίσθηκε γύρω στα 1895 από τον αρχιτέκτονα Χρυσικόπουλο. Πρόκειται για αξιόλογο κτίσμα με νεοκλασικά μορφολογικά στοιχεία και ιδιαίτερα ενδιαφέροντα εσωτερικό διάκοσμο.

Οι δύο όψεις διαμορφώνονται γύρω από τον άξονα συμμετρίας που καθορίζουν οι κύριες είσοδοι στο ισόγειο κι αντίστοιχα στους ορόφους τα ανοίγματα. Εξώπορτα με μαρμάρινο εξώστη (μπαλκόνι) στην οδό Βώκου, παράθυρο μεταξύ των δύο μαρμάρινων εξωστών στην οδό Νεοφύτου.

Η οικία είναι υπερυψωμένη κατά την κλίση του εδάφους 1.00-1.80 μ. ώστε να έχει ημιυπόγειο με παράθυρα καθ' όλη την κορυφή.

Παραστάδες που καταλήγουν σε ψευτοκιονόκρανα και στηρίζουν το διακοσμητικό επίκρανο των ανοιγμάτων, διακοσμητικά θέματα, από τσιμεντοκονία, που καλύπτουν το κούφωμα του τοίχου κάτω από τα παράθυρα και τραβηχτή διπλή ταινία που διατρέχει τις κύριες όψεις και χωρίζει τους ορόφους καθώς και τη στέγη από τον όροφο, είναι τα προσφιλή την εποχή του νεοκλασσικισμού στην Ελλάδα, στοιχεία που χαρακτηρίζουν το κτίριο.

Τα μαρμάρινα μπαλκόνια με ανάγλυφη ροζέτα στην άνοψη, στηρίζουν φουρούσια με ανάγλυφο διάκοσμο. Τα κιγκλιδώματα είναι σιδερένια, με λιτά σχέδια, τετράριχτη στέγη με κεραμίδια βυζαντινά στεγάζει το κτίριο, σώζονται δε αρκετά πήλινα διακοσμητικά ακροκέραμα στις άκρες.

Εσωτερικά στους μεν βοηθητικούς χώρους (εισόδους, διάδρομοι κ.λ.π.) τα ταβάνια έχουν διακοσμηθεί με κεντρικό ζωγραφιστό θέμα (δύο αχιβάδες αριστερά και δεξιά διακοσμητικής ροζέτας) είναι δε τονισμένες με απλό φυτικό διάκοσμο (κρίνα) οι γωνίες, ενώ διακοσμητικές ταινίες διατρέχουν περιμετρικά το τελείωμα της οροφής^ στους δε κυρίους χώρους (καθιστικό, τραπεζαρία), διατηρούνται τα σχέδια των ταβανιών με πολύπλοκα φυτικά μοτίβα, σε συνθέσεις επηρεασμένες από ευρωπαϊκές αντίστοιχες διακοσμήσεις σπιτιών κυρίως του 18ου αιώνα χωρίς όμως χρώμα (απλά με κάποια σημεία χρήσης σκιάς ή αραιωμένου χρώματος όπως σχέδια από μολύβι). Πρόκειται για ιδιόμορφα ταβάνια είτε έγιναν εκ προθέσεως ή ηθελημένα.

Εισηγούμεθα το χαρακτηρισμό του διώροφο κτιρίου Χρυσικόπουλου στη Χαλκίδα ως έργο τέχνης, γιατί αποτελεί αξιόλογο νεοκλασικό δείγμα με ενδιαφέροντα μορφολογικά στοιχεία εξωτερικά και ιδιόμορφο διάκοσμο εσωτερικά, η δε διάσωσή του συμβάλει στη διάσωση ακριβώς στοιχείων πολύτιμων για την ιστορία της αρχιτεκτονικής των κατοικιών.

«  Προηγούμενo άρθρo	Επόμενo άρθρo  »