Κλαίει στις Ροβιές ο Αγιος Φραγκίσκος

Της Αναστασίας Γεροντάκη και Χρυσούλας Βουτσελά

Ακόμα μια φορά, ο πόνος πλημμύρισε με δάκρυα τα μάτια του Αγίου Φραγκίσκου, του Φτωχούλη του θεού, που όση απέραντη αγάπη έτρεφε για τους ανθρώπους, άλλη τόση έτρεφε και για τα ζώα. Αυτή τη φορά, η τρυφερή καρδιά του Αγίου και Προστάτη των ζώων πληγώθηκε στο χωριό Ροβιές της Β. Εύβοιας από έναν άνθρωπο ο οποίος με ανατριχιαστικό τρόπο σκότωνε τις γάτες της γειτονιάς του. Μέχρι που, πριν λίγους μήνες, αποκαλύφθηκαν τα αποτρόπαια έργα του...

Όλος ο κόσμος στις Ροβιές γνωρίζει καλά την υπόθεση. Όλοι τη συζήτησαν, απόρησαν, αγανάκτησαν, ανατρίχιασαν και σταυροκοπήθηκαν. Μα δεν τόλμησαν να μας μιλήσουν επώνυμα. Φοβούνται, λένε, μην τους κάνει κακό ο μοχθηρός ζωοκτόνος. Και οι γειτονικές οικογένειες, που θρήνησαν πολλά γατάκια, δεν έκαναν τελικά τη μήνυση που σκόπευαν να κάνουν εναντίον του, μην πάθουν τα χειρότερα, όπως χαρακτηριστικά μας είπαν.

Πριν από μερικά χρόνια, αρκετοί στις Ροβιές είχαν αναρωτηθεί πού πάνε και χάνονται οι γάτες. Όταν κάποιες οικογένειες έχαναν τις γάτες τους, υποψιάζονταν ότι κάτι κακό τους συνέβη, αλλά δεν μπορούσαν να ξέρουν τι ακριβώς. Το τι συνέβαινε το έμαθαν μόλις πριν λίγους μήνες, όταν εντελώς τυχαία κάποιοι έγιναν μάρτυρες του αποτρόπαιου θεάματος. Περνώντας έξω από μια αυλή άκουσαν τις κραυγές ενός δύστυχου ζώου και στάθηκαν να κοιτάξουν πίσω από τις φυλλωσιές των δέντρων, που έκρυβαν την αυλή. Είδαν τότε το ζωοκτόνο να διαπράττει το έγκλημα του.

Οι κάτοικοι των Ροβιών μας είπαν ποιοι είναι οι μάρτυρες, αλλά εκείνοι δεν δέχθηκαν να μας μιλήσουν. Μας έστειλαν και στην Αστυνομία, αλλά ούτε και η Αστυνομία μας έδωσε πληροφορίες. Και μάλλον πρέπει να το αναφέρουμε εδώ ότι, μέχρι να γίνει τούτο το ρεπορτάζ, πολλά παιδιά, που είχαν αρχικά αναλάβει το θέμα, παραιτήθηκαν, είτε γιατί τα εμπόδισαν οι γονείς τους είτε γιατί τα φόβισαν και κάποιοι άλλοι, που και οι ίδιοι φοβούνταν την αντίδραση του ζωοκτόνου.

Εμείς όμως συνεχίσαμε, γιατί πιστέψαμε πως πρέπει να συνεχίσουμε και να μην γίνουμε κι εμείς συνένοχοι με τη σιωπή μας. Και σύμφωνα με τις πληροφορίες που συλλέξαμε, μάθαμε ότι τον τελευταίο καιρό είχαν χαθεί 25-30 γάτες σε εκείνη τη γειτονιά. Πριν δεν υπήρχε εξήγηση, αλλά τώρα πια δεν υπάρχει μυστήριο.

Μάθαμε ότι ο ζωοκτόνος έπιανε τις γάτες με δόλωμα. Τους πέταγε ένα ψαράκι και μέσα έβαζε αγκίστρι. Ύστερα, αφού βασανίζονταν, τις έπνιγε. Στην αυλή του βρέθηκαν νεκρές γάτες, όπως και σ' ένα βαρέλι με νερό, που είχε εκεί.

Όταν αποκαλύφθηκαν αυτά, ο δράστης υποστήριξε ότι του απειλούσαν τα περιστέρια κι ότι ήταν άγριες οι γάτες που σκότωνε. Χρησιμοποίησε μάλιστα και κάποιους δόλιους τρόπους για να επιβεβαιώσει τους ισχυρισμούς του. Το αντίθετο όμως απ' ό,τι επιθυμούσε επιβεβαιώθηκε.

Κι ενώ όλο το χωριό τα ξέρει αυτά κι όλοι είναι αγανακτισμένοι με τις πράξεις αυτού του ...ιδιαίτερου συγχωριανού τους, μας κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση ο φόβος, ο τόσο μεγάλος φόβος του κόσμου να τα πει όλα αυτά φανερά. Μοναδική όμως εξαίρεση αποτέλεσε η κ. Αννα Παπαδοπούλου, που συμβαίνει να διαμένει μόλις έξω από τις Ροβιές και μας μίλησε επώνυμα και θαρρετά, έχοντας επίγνωση της σοβαρότητας του θέματος.

Δυστυχώς, αναγκασθήκαμε για λόγους ευνόητους, να ασκήσουμε κάποια "λογοκρισία" σε όσα μας καταμαρτύρησε και ζητούμε συγγνώμη γι' αυτό από την κ. Παπαδοπούλου. Ας ακούσουμε τα λόγια της, που πράγματι κάνουν περιττό κάθε δικό μας επίλογο:

«Την υπόθεση την ξέρει όλος ο κόσμος στις Ροβιές... Τέτοιες πράξεις τις κάνει μόνο ένας άνθρωπος που δεν γνωρίζει την έννοια της αγάπης. Όταν τα κάνει ένας..., είναι ακόμα σοβαρότερο το θέμα. Δεν είναι μόνο ότι σκότωνε τις γάτες, αλλά και τις βασάνιζε πριν. Με αυτά τα έργα του, που είναι πραγματικά εγκλήματα, αθετεί το ίδιο του το...

Τώρα δικαιολογήθηκε ότι οι γάτες που σκότωνε ήταν άγριες. Ξέρουμε όλοι όμως ότι οι γάτες ανήκουν στα ήμερα ζώα. Και όποιος άλλωστε αγαπάει το θεό, αγαπάει όλα τα ζώα, ήμερα και άγρια. Αυτός ειδικά θα έπρεπε να ήταν υπόδειγμα στοργής και αγάπης προς τα ζώα».