Νέο σχολικό κτίριο Λίμνης: Θόρυβος ή καπνός

Του Δημήτρη Μπαρσάκη

Υπάρχει μια παροιμία που λέει: "ΠΟΛΥΣ ΘΟΡΥΒΟΣ ΠΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ!" και αναφέρεται στις περιπτώσεις εκείνες όπου, εντελώς αδικαιολόγητα, κάποια θέματα ή γεγονότα μικρά και ασήμαντα παρουσιάζονται να έχουν τεράστιες διαστάσεις και μεγάλη σπουδαιότητα. Εκφράζει όμως αυτή η παροιμία τον πολύ θόρυβο και τη βαθιά ανησυχία, που έχει γεννηθεί σε πολύ κόσμο της περιοχής της Λίμνης, σχετικά με την ποιότητα και την ασφάλεια της κατασκευής του νέου σχολικού κτιρίου; Το νέο αυτό διδακτήριο, που θα στεγάσει το λύκειο και το γυμνάσιο, πρόκειται σύντομα να λειτουργήσει, όμως ο θόρυβος και η ανησυχία του κόσμου όχι μόνο δεν μετριάζονται, αλλά αυξάνονται. Και έρχεται στο νου μας μια άλλη παροιμία, που λέει: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΦΩΤΙΑ!" και ταιριάζει στις περιπτώσεις εκείνες όπου, αν και αγνοούμε μια αιτία, μπορούμε να την υποθέσουμε, λαμβάνοντας υπόψη τα αποτελέσματα της. Στις περιπτώσεις δηλαδή, όπου διάφορες ενδείξεις, σημάδια και συμπτώματα μας πληροφορούν και μας προειδοποιούν για κάτι που, εκ πρώτης όψεως, δεν γίνεται αντιληπτό για διάφορους αντικειμενικούς λόγους.

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, ποια από τις δύο παροιμίες ταιριάζει στην περίπτωση του νέου σχολικού κτιρίου της Λίμνης. Η προσωπική μας τοποθέτηση δεν έχει σημασία, θα θέλαμε όμως -και το έχουμε χρέος- να κάνουμε εδώ γνωστά κάποια δεδομένα και κάποιες αποκλειστικές πληροφορίες που συλλέξαμε, ούτως ώστε οι αρμόδιοι να τις ελέγξουν έγκαιρα και διεξοδικά και με απόλυτη υπευθυνότητα να αποφανθούν επί του θέματος, λύνοντας έτσι και τη βασανιστική απορία μας: ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ ή .... ΚΑΠΝΟΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ; Ο καθένας μπορεί εύκολα και από την πρώτη στιγμή να καταλάβει ποσό λεπτό είναι το θέμα που μας απασχολεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως, επειδή δεν είμαστε ειδικοί, δεν επιτρέπεται να μας προβληματίζει, στο βαθμό τουλάχιστον εκείνο που το καλοπροαίρετο ενδιαφέρον μας και η κοινή λογική επιβάλλει. Και είναι βέβαιο πως ο απλός κόσμος εδώ ανησυχεί όχι από κάποιο συμφέρον, οικονομικό, πολιτικό ή άλλο. Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό που έλεγε τις προάλλες ένας έμπορος μοτοποδηλάτων από τη Λίμνη. Αν λειτουργήσει, έλεγε, αυτό το σχολείο, εκεί ψηλά και μακριά που είναι, θα πουλήσω πολλά "παπάκια", αλλά καλύτερα να μη λειτουργήσει, γιατί μελλοντικά θα πάει και το παιδί μου κι ανησυχώ. Από την πλευρά μας κι εμείς, αν ασχολούμαστε με το θέμα, δεν είναι γιατί έχουμε κάποιο συμφέρον. Απλά, δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια και τα αυτιά και να αδιαφορούμε, απαρνούμενοι έτσι το μερίδιο της προσωπικής ευθύνης, που αναπόφευκτα φέρουμε. Κατά τη γνώμη μας, ο προβληματισμός και η ανησυχία, όσον αφορά τέτοια θέματα, μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχουν. Και, οπωσδήποτε, θα συμφωνήσουν και οι αρμόδιοι -και όσοι γενικά σχετίζονται με την υπόθεση της κατασκευής και λειτουργίας του νέου διδακτηρίου-ότι ποτέ δεν κινδύνευσε ούτε έπεσε κάποιο κτίριο, επειδή κάποιοι ανησύχησαν για την στερεότητα του. Το αντίθετο, πάντως, έχει συμβεί.

Ας δούμε, όμως, γιατί ανησυχεί ο κόσμος. Πρώτα απ' όλα είναι η θέση του κτιρίου, σε αρκετό υψόμετρο, σε μια τομή που έχει γίνει στην πλαγιά. Όποτε βρέχει, ο καθένας βλέπει ότι τα χώματα παρασύρονται, στο πλάι και κάτω από το κτίριο, και το έδαφος διαβρώνεται. Κάτω ακριβώς από το διδακτήριο τοποθετήθηκαν δύο προστατευτικά τειχία αντιστηρίξεως, εκ των οποίων το ένα (το χαμηλότερο) έχει καλυφθεί από τα χώματα. Το άλλο, που είναι ψηλότερα, έχει υποστεί μεγάλες ρωγμές, σε πολλά σημεία. Με άλλα λόγια, δεν άντεξε και έσπασε. Τότε, στα σημεία που είναι πολύ μεγάλα τα ανοίγματα, τοποθετήθηκαν μερικοί σωροί από πέτρες, έτσι που να φαίνονται ως διακοσμητικό στοιχείο του τειχίου. Και είναι επίσης γνωστό ότι μπρος από την είσοδο του προαυλίου περνούσε ρέμα που μπαζώθηκε και μόνη διέξοδος για τα νερά είναι τώρα ένας αγωγός που ήδη έφράξε από τις πέτρες και το χώμα. Επιπλέον, όλοι ξέρουν ότι τα βροχόνερα μπαίνουν μέσα στο κτίριο. Ότι οι σοβάδες, σε αρκετά σημαία του εσωτερικού των τοίχων και της οροφής, φουσκώνουν και ξηλώνονται. Επίσης, συζητούνται έντονα τα ραγίσματα που έχουν εμφανιστεί σε δοκάρια, δάπεδο και τοίχους, κυρίως στο αριστερό -όπως κοιτάζουμε την πρόσοψη- τμήμα του κτιρίου. Απορεί λοιπόν ο κόσμος και ανησυχεί για την ποιότητα αλλά και την ασφάλεια της κατασκευής. Αυτό τουλάχιστον υπαγορεύει η στοιχειώδης λογική που ο καθένας διαθέτει, κι ας μην είναι επαΐων! Οι επαΐοντες όμως δεν ανησυχούν. Η αρμόδια υπηρεσία της Νομαρχίας, με πρόσφατο έγγραφο της, αποφαίνεται ότι τα καταλογιζόμενα προβλήματα του κτιρίου είναι είτε ανύπαρκτα είτε ασήμαντα. Στην προκειμένη περίπτωση, είχε προηγηθεί επιστολή του Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Εύβοιας προς τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Νομού, με κοινοποίηση στο Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στο Γυμνάσιο Λίμνης,, στο Λύκειο Λίμνης και στο Δήμο Λίμνης. Στην επιστολή αυτή (3367/7-7-94) ο Δ/ντής Δ/θμιας Εκπ/σης, κ. Παναγιώτης Κατέβας, γράφει: "...Το κτίριο άρχισε ήδη να καταρρέει. Οι σοβάδες από το ταβάνι και τους τοίχους πέφτουν.... Το νερό της βροχής που μπαίνει από την οροφή και τα κουφώματα πλημμυρίζει τις αίθουσες... Τέλος, άκρως εξοργιστική ενέργεια του εργολάβου να απαιτήσει από την Δημοτική αρχή την παραλαβή αυτού του κτιρίου". Οι απόψεις αυτές του κ. Κατέβα είναι σαφέστατες και δεν χρειάζονται σχολιασμό. Τα προβλήματα είναι φανερά και ο καθένας μπορεί να τα διαπιστώσει. Όμως τα προβλήματα έχουν και αιτίες, που συχνά δεν είναι εμφανείς. Αυτές οι αιτίες μας ενδιαφέρουν και στη συγκεκριμένη περίπτωση, μόνο που για να τις βρούμε πρέπει να ψάξουμε μέσα στο μπετόν της οροφής και του δαπέδου, μέσα στους τοίχους και στα θεμέλια του κτιρίου. Λογικά αυτό δεν γίνεται. Γίνεται όμως κάτι άλλο: γίνεται να μάθουμε από πρώτο χέρι όσα έχουν σχέση με την οικοδόμηση του κτιρίου. Γιατί δούλεψαν εκεί κάποιοι άνθρωποι, είτε ως εργάτες είτε ως τεχνίτες οικοδόμοι, οι οποίοι είδαν πράγματα που τώρα πια δεν....φαίνονται.

Ένας τεχνίτης οικοδόμος, που εργάσθηκε σε υπεύθυνη θέση καθόλη τη διάρκεια της ανέγερσης του κτιρίου, μας έδωσε πολύ συγκεκριμένες πληροφορίες για τα τρωτά του οικοδομήματος. Από την αρχή, μας είπε, προέκυψε πρόβλημα, γιατί δεν βρέθηκε στέρεο έδαφος στο σημείο που επρόκειτο να οικοδομηθεί το αριστερό τμήμα του κτιρίου. Αναγκάσθηκαν έτσι να ρίξουν εκεί μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη ποσότητα μπετόν. Το τμήμα αυτό του κτιρίου παρουσίασε καθίζηση, υποστηρίζει ο τεχνίτης και συμπληρώνει ότι αυτό εύκολα εξακριβώνεται, αν οι ειδικοί κάνουν τις ενδεδειγμένες μετρήσεις στον αρμό συστολής-διαστολής, όπου συνδέεται το αριστερό τμήμα με το μεσαίο.

Δεν έγινε, όμως, μας είπε, ούτε και ο προβλεπόμενος οπλισμός δαπέδων (με σιδερόπλεγμα). Αυτό εξηγεί και τα ραγίσματα στο πάτωμα. Επίσης, μας πληροφόρησε ο τεχνίτης, από νωρίς εμφανίστηκαν ραγίσματα και στα δοκάρια. Όσο για τα ραγίσματα στους τοίχους, αυτά οφείλονται στο ότι παραλείφθηκε να μπει "σενάζι" ανάμεσα στα τούβλα. Παραλείφθηκε επίσης να τοποθετηθεί φελιζόλ για μόνωση στους τοίχους. Και για τα νερά που στάζουν από την οροφή, υπάρχει εξήγηση. Χρησιμοποιήθηκε λάθος υλικό, αντί του στρώματος ελαφόπετρας που προβλεπόταν.

Αυτά μας είπε ο τεχνίτης και αναρωτηθήκαμε αν είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια εξωφρενικά πράγματα, τη στιγμή που υπάρχουν οι αρμόδιοι της Νομαρχίας και ... ελέγχουν!! Αλλά τα παραπάνω μας τα επιβεβαίωσε επακριβώς και άλλος μάστορας, ο οποίος εργάσθηκε από την αρχή σ' αυτό το έργο και τα είδε κι ο ίδιος με τα μάτια του, αντίθετα με εκείνους τους αρμόδιους, που όλα αυτά φαίνεται δεν υπέπεσαν στην αντίληψη τους κι έτσι διαπίστωσαν ότι όλα έγιναν σωστά!

Εμείς πάντως το θεωρήσαμε χρέος μας να μην τα κρατήσουμε αυτά κρυφά, αλλά να τα κάνουμε γνωστά προς κάθε κατεύθυνση και ιδιαίτερα στους υπεύθυνους και συνυπεύθυνους, για να κάνουν τις ενέργειες που πρέπει, όσο είναι καιρός, πριν μπουν τα παιδιά σ' αυτό το κτίριο!

Και τέλος πάντων, νομίζουμε ότι, σ' αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν γίνεται πια να μπερδεύουμε το "θόρυβο" με τον "καπνό". Κάτι τέτοιο θα ήταν ανόητο ή.... ύποπτο!