Εργάστηκαν: Θεοδώρα Κολοβού, Νίκη Θωμά, Βασίλης Ρακαντάς, Στεύη Γκόγκου, Βάλη Αλαμάνου.
Τραγούδια για το μετάξι
Και μου τ' λεγε η γιαγιά μου, ξέρετε...
«Είμαι πράγματι πολύ ιδιότροπο πλάσμα», παραδέχτηκε ο μεταξοσκώληκας όταν άρχισε να μας διηγείται τη δική του ιστορία. Πρωτοανακαλύφθηκε λέει από μία πριγκίπισσα στην Κίνα, όταν ο Κουκούλης, ο προπροπάππους του έπεσε μέσα στο τσάι της. Στην χώρα μας (λέει ότι) τον έφεραν δύο καλόγεροι μέσα σε καλάμια. Τρώει σαν λύκος, ασταμάτητα τέσσερις - πέντε μέρες και όταν κουραστεί κοιμάται. Ο ύπνος του είναι τόσο βαθύς - μια ολόκληρη μέρα - που τον τρέφει. Ετσι όταν ξυπνάει, επειδή έχει ψηλώσει, αλλάζει πουκάμισο, μετακομίζει, ξανατρώει πάλι, ξανακοιμάται και όταν ξαναξυπνήσει, έχει ξαναψηλώσει και ξανααλλάξει πουκάμισο. Τέσσερις - πέντε φορές στη ζωή το κάνει αυτό. Του αρέσει ο καθαρός αέρας, η κανονική ζέστη και η μπόλικη τροφή. Οταν έχει μεγαλώσει αρκετά πια και αρχίζει η ζέστη να τον ενοχλεί, βρίσκει έναν ίσκιο κι αρχίζει να τυλίγεται καλά γύρω - γύρω με μια πολύ γερή κλωστή μέχρι που χάνεται. Δεν μπορεί να αντέξει όμως πάνω από δέκα μέρες εκεί μέσα και με το μαγικό υγρό του ανοίγει μια τεράστια χαραμάδα και βγαίνει έξω. Νιώθει υπέροχα, γιατί έχει φτερά και μπορεί να πετάξει...