Ακουσα με πάρα πολλή προσοχή τους εισηγητές και όσα τεκμηριωμένα είπαν και ομολογουμένως φεύγοντας από εδώ, θα φύγω με μία απορία. Γιατί καθυστερήσαμε τόσο πολύ να υιοθετήσουμε σαν κοινωνία της Ελλάδας, σαν κοινωνία της Εύβοιας, σαν κοινωνία της Χαλκίδας τη δια βίου μάθηση.
Η δια βίου μάθηση αποτελεί πλέον μονόδρομο για όλους μας. Και αποτελεί μονόδρομο γιατί; Γιατί ζούμε σε μία κοινωνία που εξελίσσεται. Ζούμε σε μία κοινωνία που η τεχνολογία αναπτύσσεται με ρυθμούς που πολλές φορές δεν προλαβαίνουμε να τους παρακολουθήσουμε Ζούμε σε μία κοινωνία, που είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε επηρεάζεται από την παγκοσμιοποίηση. Παγκοσμιοποίηση, η οποία είναι πλέον δεδομένη.
Δεν θα πω τίποτε περισσότερο. Απλώς θα ήθελα να σας μεταφέρω κάποιες εμπειρίες που έχουμε εμείς σαν Επιμελητήριο από τη δια βίου μάθηση, την οποία την έχουμε υιοθετήσει εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες.
Ξεκινήσαμε με τη παλαιά μορφή της δια βίου μάθησης, με τα λεγόμενα σεμινάρια ημερίδες και τώρα έχουμε πλέον μετεξελιχθεί στην ηλεκτρονική δια βίου μάθηση, στο γνωστό e-Learning.
Ήδη έχουμε φτιάξει και έχουμε υλοποιήσει πιλοτικά προγράμματα. Έχουμε φτιάξει πλατφόρμες και αυτές τις πλατφόρμες θα τις επεκτείνουμε σε μία πολύ μεγάλη γκάμα θεμάτων.
Εκτός από τα σεμινάρια και το e-Learning, έχουμε τη δια βίου μάθηση και με άλλες μορφές. Ετοιμαζόμαστε πχ τώρα να κάνουμε μια αποστολή 80 ατόμων, διαφορετικών ειδικοτήτων στο εξωτερικό προκειμένου αυτά τα άτομα να δούνε πως λειτουργούν οι ομοειδείς επιχειρήσεις, οι πιο εξελιγμένες επιχειρήσεις από αυτές.
Θα ήθελα κλείνοντας, για να μη κουράσω, γιατί ήδη έχει περάσει η ώρα, να κάνω μια ερώτηση. Εάν έχει γίνει κάποια πρόβλεψη όσον αφορά το κόστος λειτουργίας αυτού του φορέα. Έχει σημασία το κόστος, διότι μπορεί να λέμε ότι θα συμμετάσχει σε αυτό το φορέα κάποια οργάνωση, αλλά εάν υπάρχει κόστος μεγάλο θα υπάρχει αντικειμενική αδυναμία.
Ευχαριστώ πολύ.