Παρέμβαση του Γιώργου Ειρήνη - Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης

Λίγο πολύ τα ακούσαμε σχεδόν όλα όσα θα έπρεπε να ακούσουμε για τη δια βίου μάθηση. Παρακολουθήσαμε με σεβασμό το θεωρητικό μέρος και το φιλοσοφικό πλαίσιο του προγράμματος και σιγά - σιγά το μεταφέραμε στη πατρίδα μας. Το μεταφέραμε στη δική μας πατρίδα, την Εύβοια.

Όμως, για ν' απαντήσουμε στο εάν είναι αναγκαία η ίδρυση ενός τέτοιου φορέα, στη πατρίδα μας, θα πρέπει να σκεφτούμε πού βρισκόμαστε. Ποια είναι η πραγματικότητα. Έτσι πολύ απλά και επιγραμματικά θα σταθώ σε δύο, τρία σημεία, χωρίς να σας κουράσω.

Είναι γεγονός ότι η Εύβοια έχει έναν ιδιόμορφο χαρακτήρα. Έναν ιδιόμορφο χαρακτήρα, ως προς τη γεωφυσική της μορφολογία, το ορεινό του εδάφους και το μήκος της. η έκτασή της κατά μήκος. Το ένα άκρο της γειτονεύει με το Σούνιο και το άλλο άκρο της φτάνει μέχρι τη Λαμία. Καταλαβαίνουμε ότι αυτή η μεγάλη απόσταση και η ορεινή μορφολογία του εδάφους, δημιουργούν πολλά προβλήματα σ' ότι αφορά στην επικοινωνία, τη μετακίνηση, τη διακίνηση των προϊόντων, τη συναλλαγή. Αν και εάν θέλαμε να σκεφτούμε καλύτερα, να μετατρέψουμε δηλαδή, αυτό τον αρνητικό παράγοντα σε θετικό, θα μπορούσαμε να βρούμε τρόπους έτσι ώστε να δέσουμε την Εύβοια με την υπόλοιπη Στερεά Ελλάδα αναπτύσσοντας τρόπους επικοινωνίας, τρόπους διασύνδεσης της βόρειας Εύβοιας με την περιοχή Φθιώτιδας, τη κεντρική με τη περιοχή Βοιωτίας και Αττικής και τη περιοχή Καρυστίας, η οποία είναι τελείως εγκαταλελειμμένη, με τη περιοχή της Αθήνας.

Θα πρέπει λοιπόν, να σκεφτόμαστε πάντα θετικά και όχι να παραμένουμε στο αρνητικό δεδομένο.

Το φαινόμενο αυτό γίνεται ακόμα πιο έντονο εάν λάβουμε υπόψη μας ότι το οδικό δίκτυο είναι σχεδόν ανύπαρκτο στη πατρίδα μας, στο Νομό μας.

Κύριε Κορυφίδη, ευχαριστούμε πολύ για τα παραδείγματα με τους ψαράδες, Όμως δεν ξέρω-με λύπη μου θα το πω-για να φτάσουμε στο πρώτο ιχθυοτροφείο που βρίσκεται κοντά στο Αλιβέρι θέλουμε μια ολόκληρη ώρα παρ' όλο που η απόσταση είναι μόνο σαράντα χιλιόμετρα.

Για να φτάσουμε στα ιχθυοτροφεία της περιοχής Λίμνης, οδικώς, χρειαζόμαστε το λιγότερο μιάμιση ώρα, γιατί δεν υπάρχει οδικός άξονας στην Εύβοια, κ. Κορυφίδη.

Για να φτάσει κανείς από τη Νότιο Εύβοια, από την Κάρυστο στον Αι Γιώργη της Λιχάδας και είναι διαδρομές που τις κάνω συχνά λόγω της δικής μου θέσης, λόγω του επαγγέλματος μου, εκπροσωπώντας εδώ τη πρωτοβάθμια εκπαίδευση, χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο απ' ότι χρειαζόμαστε για να φτάσουμε από τη Χαλκίδα στη Θεσσαλονίκη.

Γιατί λοιπόν, όλα αυτά; Δεν ξέρω, διερωτώμαι. Αλλά θα ήθελα να σας προβληματίσω. Ερχόμενος από τη Δράμα την πατρίδα σας προς τη Χαλκίδα εάν δεν είχατε έλθει ως συνάδελφος, ως εκπαιδευτικός, ως πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας προηγούμενα, θα ξέρατε από πού στρίβουν για τη Χαλκίδα; Γιατί δεν υπάρχει φωτεινή σήμανση στη διασταύρωση προς Χαλκίδα, πάνω στηνεθνική οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης. Υπάρχει μία μόνο μικρή πινακίδα εκεί στο Σχηματάρι, που εάν δεν προσέξεις καλά, θα τη χάσεις τη διασταύρωση.

Είναι γεγονός ότι το σύνολο του Νομού Ευβοίας δεν απετέλεσε ποτέ σπουδαίο επενδυτικό και παραγωγικό χώρο, θα τονίσω, του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα παραγωγής, παρά το ότι διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις που θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν τη βάση για ένα νέο ξεκίνημα μέσα στα πλαίσια των νέων προκλήσεων των σύγχρονων τεχνολογιών, σε κάθε τομέα ανάπτυξης και προόδου.

Είναι γνωστό ότι η μη ύπαρξη πανεπιστημίου στο νομό μας ακρωτηριάζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και το αποδυναμώνει, με αποτέλεσμα ένα σημαντικό σε μέγεθος και ποιότητα ανθρώπινο δυναμικό, να μετακινείται, προκειμένου να ικανοποιήσει τις προσδοκίες, τις πεποιθήσεις και τα οράματά του.

Αμεση συνέπεια βέβαια των πληθυσμιακών μετακινήσεων είναι η αποδυνάμωση αξιόλογων περιοχών, οι οποίες θα μπορούσαν ν' αποτελέσουν παραγωγικά και αναπτυξιακά κέντρα διατηρώντας την τοπική παράδοση, όπως προανέφερε ο φίλος μου ο Βασίλης. Την παράδοση και τον πολιτισμό που είμαστε τόσο πιστοί σε αυτά. Και θα πρέπει να προσθέσουμε στο σημείο αυτό, τις αδυναμίες του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος, όπως ανέφερε και ο κ. Καθηγητής προηγουμένως, σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Είναι γεγονός, ότι το ελληνικό σχολείο, παρά τις σοβαρές προσπάθειες που γίνονται τελευταία με την υιοθέτηση επικουρικών προγραμμάτων και καινοτόμων δράσεων, χρειάζεται εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις.

Παρεμβάσεις στο φάσμα και στην ποιότητα του προγράμματος σπουδών, τόσο στη γενική, όσο και στην ειδική αγωγή και βελτιώσεις στις κτιριακές υποδομές, έτσι ώστε το δημόσιο σχολείο ν' αλλάξει, ν' αποκτήσει χαρακτήρα κοινωνικό και πιο ανταγωνιστικό. ν' ανταποκριθεί στις κοινωνικές απαιτήσεις. ν' αποτελέσει την κοινωνική βάση, για την άνοδο του πνευματικού επιπέδου, για τη κοινωνική πρόοδο και την ανάπτυξη.

Εάν θεωρήσουμε λοιπόν, όλα αυτά σαν δεδομένα, οδηγούμαστε ταυτόχρονα σ' ένα σοβαρό προβληματισμό. Ποια είναι η πορεία της τοπικής μας κοινωνίας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα; Ποιοι στόχοι τίθενται σε κάθε τομέα ανάπτυξης; Υπάρχει η εσωτερική κοινωνική συνοχή και δυναμική που απαιτείται για τη νέα εποχή που προβάλλει, με ηλεκτρονική ταχύτητα;

Η απάντηση βέβαια δεν είναι αποκαρδιωτική. Η απάντηση εμπεριέχει στοιχεία θετικά και μηνύματα αισιόδοξα. .εν ξεκινάμε από μηδενική βάση. Στεκόμαστε αρκετά ψηλά.

Είμαστε περήφανοι για τον τόπο μας, για τη φυσική του ομορφιά, για το μοναδικό φαινόμενο στα στενά του Ευρίπου. Μπορείτε αγαπητοί πρεσβευτές, να μεταφέρετε την εικόνα αυτής της ομορφιάς στη δική σας πατρίδα. Τα στενά του Ευρίπου, που μπορείτε να τα δείτε εάν κοιτάξετε λίγο από το παράθυρο, αποτελούν μοναδικό φαινόμενο στον κόσμο.

Είμαστε περήφανοι για τη δομή της τοπικής ταξικής κοινωνίας μας, που στηρίζεται στο πιο ακριβό, στο πιο πολύτιμο θεμέλιο την οικογένεια και ριζώνει στην παράδοση και στην ιστορία της.

Όμως, νιώθουμε πραγματικά πως κάτι χρειάζεται ακόμα. Χρειάζεται να κτίσουμε, χρειάζεται να φτιάξουμε ένα συνδετικό κρίκο, μια δύναμη που θα οδηγήσει όλους τους ενεργούς πολίτες, στη βελτίωση όπως είπαμε και προηγουμένως των γνώσεων στο πλαίσιο μιας προσωπικής, κοινωνικής και οικονομικής οπτικής.

Συμφωνούμε απόλυτα, λοιπόν, ότι είναι αναγκαία η ίδρυση ενός τοπικού φορέα, ο οποίος θ' αναλάβει το συντονισμό των προσπαθειών όλων μας, για μια συνεχή ενημέρωση, διαφώτιση, γνώση, για μία δια βίου μάθηση έτσι ώστε να είμαστε επιβάτες του τρένου της ανάπτυξης και της κοινωνικής προόδου.

Οι προσπάθειες που έγιναν μέχρι σήμερα είναι αξιόλογες και είναι κοντά μας ο φίλος μας Νίκος Πέππας από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Λαϊκής Επιμόρφωσης. Κανείς, μα κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει το έργο της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης.

Είναι γνωστό ότι γίνονται παρόμοιες προσπάθειες από τα ΚΕΚ και από τα ΙΕΚ και από ένα σωρό άλλους ιδιωτικούς φορείς. Όμως θα πρέπει να υπάρξει ένας συγκερασμός των προσπαθειών. Ένας ισχυρός φορέας, ο οποίος θα συντονίσει όχι μόνο αυτές τις προσπάθειες, αλλά και άλλες τις οποίες εμείς θα διατυπώσουμε μέσα από τη συνεργασία που πρέπει να έχουμε στο μέλλον.

Ψυχή του φορέα αυτού πιστεύουμε ότι θ' αποτελέσουν μάλλον οι εκπαιδευτικοί και δεν είναι τυχαίο που σε αυτή την αίθουσα εδώ είμαστε σχεδόν όλοι οι εκπαιδευτικοί και από σας κυρίες και κύριοι και από μένα προσωπικά.

Με τη δυναμική που διαθέτουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί, θα μπορούσαμε να συμβάλλουμε τα μέγιστα, μέσα από την εκπόνηση προγραμμάτων και δράσεων σε πολλούς τομείς, τους οποίους θα κληθούμε στη συνέχεια, εφ' όσον ο φορέας ιδρυθεί, να υλοποιήσουμε.

Θέλω ν' αναφέρω ενδεικτικά ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας προς την ειδική αγωγή, μέσα στα πλαίσια μιας συνεχούς ενημέρωσης. Έχουμε άτομα με ειδικές ανάγκες, που εργάζονται, που βρίσκονται στη παραγωγή, κύριε Κορυφίδη. Έχουμε γονείς που αγωνίζονται γι' αυτά τα παιδιά και κάθε μέρα ανεβαίνουν το Γολγοθά τους.

Πρέπει λοιπόν, να βοηθήσουμε στον τομέα της ειδικής αγωγής, έτσι ώστε να συμβάλλουμε όχι μόνο στην κοινωνική ένταξη των ατόμων με ειδικές ανάγκες, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους και στη βελτίωση της παραγωγικής τους προσφοράς.

Υπάρχει η ανάγκη να στηρίξουμε τη σύγχρονη ελληνική οικογένεια, έτσι ώστε να διατηρείται η συνοχή της και η δυναμική της, όχι μόνο στο εσωτερικό της, αλλά και στην παραγωγική διαδικασία.

Υπάρχει η ανάγκη ενίσχυσης της προσπάθειας εκμάθησης ξένων γλωσσών, στους εργαζόμενους κυρίως. Είμαστε διοικήσεις, είμαστε υπηρεσίες και πολλοί από μας δεν μπορούμε να διαβάσουμε ένα ξένο έγγραφο, που φτάνει στη δική μας υπηρεσία. Υπάρχει ανάγκη επιμόρφωσης των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, εάν θέλουμε να συμβάλλουμε και στην άνοδο του επιπέδου της δημόσιας διοίκησης και στη βελτίωση, βέβαια, της αποδοτικότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Την ανάπτυξη δράσεων για θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, αγωγής υγείας και πολιτιστικών θεμάτων.

Υπάρχει άμεση ανάγκη στήριξης των μεταναστών, που συνεχώς αυξάνονται στη πατρίδα μας, με προγράμματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, αλλά και συνεχούς ενημέρωσής τους, σε ό,τι αφορά τη δομή της δικής μας οικονομίας και παραγωγής.

Πιστεύω ότι σ' ότι αφορά την τελευταία παράγραφο κ. Κορυφίδη, ίσως θα ήταν φρόνιμο, θα ήταν σωστό, εκτός από το συνδικαλιστικό φορέα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να σημειώσετε και το συνδικαλιστικό φορέα και της δευτεροβάθμιας και της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αν είναι δυνατόν.

Αναφέρομαι στους φορείς εκείνους στους οποίους αναθέτουμε τη διερεύνηση των προϋποθέσεων για την ίδρυση ενός τέτοιου φορέα. Δεν ξέρω κατά πόσο θεωρείται χρήσιμο οι διευθυντές δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να έδιναν τα φώτα τους για την ίδρυση ενός τέτοιου φορέα.

Ευχαριστώ πολύ.