Χαιρετισμός του Δημήτρη Αναγνωστάκη - Δημάρχου Χαλκιδέων

Κυρίες και κύριοι, αξιότιμοι προσκεκλημένοι.

Θεωρώ ότι η σημερινή μέρα για τη πόλη μας και ιδιαίτερα για μένα είναι μία ξεχωριστή ημέρα. Είναι μία ξεχωριστή ημέρα, γιατί βρίσκομαι ανάμεσα σε συναδέλφους, σε συνοδοιπόρους, σε συναγωνιστές. Δεν θα διστάσω παρ' όλο που είναι πολυποίκιλα φορτισμένη η λέξη να πω, ανάμεσα σε συντρόφους μου.

Είμαι και εγώ ένας από αυτούς που υπηρέτησαν το συνδικαλιστικό κίνημα χρόνια και μάλιστα είχα την χαρά, την τιμή και σε επίπεδο δευτεροβάθμιο να είμαι με τον Χριστόφορο το Κορυφίδη και σε τριτοβάθμιο επίπεδο να είμαι με το Σπύρο Παπασπύρο. Όλο αυτό το διάστημα της συνοδοιπορίας, μας έχει φέρει πολύ κοντά και μας έχει δώσει τη δυνατότητα να φιλτράρουμε όλα αυτά που βιώνουμε ως σύγχρονα και ως καινούργια. Και βέβαια μέσα από λάθη, μέσα από αστοχίες σε επιλογές, να μαθαίνουμε από παθήματα.

Όταν προτάθηκε -και ήταν από τον αντιπρόεδρο της ΔΕΠΑΧ το κ. Πετράκη- να γίνει αυτή η συνάντηση, αυτή η ημερίδα, αυτή η ανταλλαγή απόψεων και ο προβληματισμός, ήταν ιδιαίτερη η χαρά μου. Γιατί ξέρω τον αγώνα που κάνει ο Χριστόφορος ο Κορυφίδης, χρόνια τώρα, ως εκπρόσωπος της Α.Ε.Υ στην ΕΟΚΕ, να πείσει ότι θα πρέπει να πάμε σ' ένα σύγχρονο αναπτυξιακό κοινωνικό μοντέλο.

Είναι, βέβαια, δύσκολο να ξεφύγουμε από παγιωμένες αντιλήψεις, νοοτροπίες και να τολμήσουμε. Να τολμήσουμε κάτι, που πραγματικά έχει να δώσει πολλά. Και νομίζω ότι ο πιο κακοπροαίρετος δεν θα αρνηθεί να δει πως η δια βίου μάθηση είναι μία διαδικασία που αναπτύσσει αυτό που όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες έχουν κατά νου. Τη μετεξέλιξη της κοινωνίας σε κοινωνία πολιτών και μάλιστα θα έλεγα να το προσδιορίσουμε, ενεργών πολιτών.

Η δια βίου, λοιπόν, μάθηση είναι μία διαδικασία που δεν χαρίζεται και δεν δωρίζεται παρά μόνο κατακτιέται και επειδή ο Σπύρος έβαλε πάρα πολλά ζητήματα, να πω ότι η τοπική αυτοδιοίκηση Α' βαθμού μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο. Μπορεί να φτιάξει εκείνες τις δομές, να στήσει εκείνες τις λειτουργίες και να δώσει τη δυνατότητα στον πολίτη να έχει πρόσβαση στη γνώση. Να έχει πρόσβαση σε αυτό που αλλάζει, που εξελίσσεται, για να μπορεί να το παρακολουθεί.

Είπε ο Σπύρος κάποια παραδείγματα. Επιτρέψτε μου να σας πω, ότι παλαιά είχαμε τους αναλφάβητους. τους λειτουργικά αναλφάβητους. Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην εκπαίδευση τελείωνε το δημοτικό και δεν ήξερε καλά - καλά να διαβάζει και εάν θυμάμαι καλά Τάσο, πρέπει να είναι γύρω στο 7 με 8%. Μα σήμερα, δεν συμβαίνει ακριβώς το ίδιο; Δεν υπάρχει λειτουργικός αναλφαβητισμός στη χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών; Μπορεί σήμερα να πει κάποιος, ότι έχει πρόσβαση στη γνώση, εάν δεν είναι εξοικειωμένος στη χρήση των υπολογιστών; Σήμερα, ίσως, δεν είναι τόσο τρομερά τα πράγματα. Αλλά μετά από μία πενταετία -ίσως λιγότερο, ίσως λίγο περισσότερο- δεν θα είναι τρομερό να είσαι έξω από τη διαδικασία της γνώσης, της μάθησης, γιατί δεν θα έχεις γνώση της χρήσης του διαδικτύου. του υπολογιστή;

Γι' αυτό και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να φτιάξει, επαναλαμβάνω, όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, επειδή είναι το πιο κοντινό στο πολίτη κέντρο εξουσίας. Όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, για να μην υπάρχουν αποκλεισμοί. Να μην υπάρχουν αποκλεισμοί σε όλη τη φάση, σε όλη την εξέλιξη, σε όλη τη διαδρομή του ανθρώπου. Γιατί η δια βίου μάθηση δεν έχει ηλικιακά όρια. .εν περιορίζεται. Εκτός, όμως, από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, που κάποια στιγμή διαβάζουμε στον Τύπο βλέπουμε αρκετοί συνάνθρωποί μας να παρακολουθούν παθητικά τις εξελίξεις, να στέκονται αποστασιοποιημένοι από τα δρώμενα.

Λοιπόν, εμείς -και ως Χαλκιδαίοι εάν θέλετε, το έχουμε και στο αίμα μας, επειδή είμαστε σε μια πόλη με ανοικτούς ορίζοντες, θα το διαπιστώσετε αυτό- δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε αυτή την παθητική στάση. Θέλουμε και επιδιώκουμε μία τοπική κοινωνία, καταρχήν, μια ελληνική κοινωνία στη συνέχεια, μια ευρωπαϊκή κοινωνία και μία παγκόσμια κοινωνία, ελεύθερη. Μια κοινωνία όπου θα υπάρχει η δυνατότητα της ανταλλαγής προβληματισμών, όπου θα υπάρχει η κατάθεση της διαφορετικής άποψης και βέβαια μια κοινωνία, που θα λειτουργεί, χωρίς αποκλεισμούς. Χωρίς αποκλεισμούς, γιατί για μας το ζήτημα αυτό είναι ζήτημα αρχής. στάση ζωής.

Θέλω να κλείσω λέγοντας ότι η Χαλκίδα είναι μία ευρωπαϊκή πόλη, που έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με πολλές άλλες είτε εντός, είτε εκτός των συνόρων. Αυτό που την ξεχωρίζει είναι ότι έχει έναν μακρύ πολιτισμό Έχει μια μακρόχρονη ιστορία και αυτή όταν την κουβαλάς στην πλάτη, το νιώθεις. Το φορτίο, είναι βαρύ. Σε αυτή λοιπόν, την προσπάθεια που κάνει η σημερινή δημοτική αρχή, θέλω να δεσμευτώ σε όλους τους ανθρώπους που αποτελούν τους συντελεστές του όλου εγχειρήματος, ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, έτσι ώστε, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις, για ένα σύγχρονο αναπτυξιακό μοντέλο της κοινωνίας μας, με δομές, που θα υπηρετούν το πολίτη.

Σας ευχαριστώ πολύ.