Χαιρετισμός του Jan Olsson - Προέδρου του Τμήματος Κοινωνικών Θεμάτων της ΕΟΚΕ

Ευχαριστώ που με καλέσατε. Χαίρομαι που ήλθα, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες. Μου θυμίζουν, βλέπετε, περισσότερο τις Βρυξέλλες, ή τη Σουηδία. Όποτε, όμως, έρχομαι στην Ελλάδα χαίρομαι. Χαίρομαι που συναντώ παλαιούς φίλους. Τον κ. Κουκκιάδη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και βεβαίως το φίλο μου από την ΕΟΚΕ, το κ. Χριστόφορο Κορυφίδη Τον κ. Κορυφίδη, ο οποίος είναι πρωταγωνιστής σ' ό,τι σχετίζεται με τη δια βίου μάθηση και θα συνεχίσει, ούτως ή άλλως, να προωθεί το πρόγραμμα αυτό, με τη μεγάλη πείρα που έχει αποκτήσει και η οποία, επίσης ούτως ή άλλως, συμβάλλει και στα σχετικά πορίσματα της ΕΟΚΕ.

Η δια βίου μάθηση είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να συζητήσουμε. Πρόκειται για ένα ζήτημα στρατηγικής σημασίας, για το μέλλον της Ευρώπης. Η Επιτροπή μας, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή, θεώρησε το θέμα αυτό πάρα πολύ σοβαρό. Πρόκειται, μάλιστα, να δραστηριοποιηθεί στον τομέα αυτόν ακόμη περισσότερο. Στόχος είναι, σ' ό,τι αφορά στη δια βίου μάθηση, να εντείνουμε το ρόλο μας, ως οργανωμένη κοινωνία των πολιτών. Δηλαδή, να ενισχυθεί ο ρόλος των κοινωνικών εταίρων, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και άλλων οργανώσεων, που λειτουργούν μέσα στη κοινωνία των πολιτών.

Το πρόγραμμα της ΕΟΚΕ, στα επόμενα έτη θα χρειαστεί να καλύψει τα κενά που παρουσιάζει η στρατηγική της Λισσαβώνας. Η στρατηγική της Λισσαβώνας, όπως ξέρετε, αποβλέπει στο να καταστήσει την Ευρώπη την πιο ανταγωνιστική οικονομία της γνώσης, ανά τον κόσμο, με δυνατότητες δημιουργίας νέων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας, κοινωνική συνοχή, όπου θα συμμετέχουν και τα άτομα με ειδικές ανάγκες και με βιώσιμη ανάπτυξη.

Η ανάπτυξη αυτή θα χρειαστεί να εφαρμοστεί μέσω της ανοικτής μεθόδου συντονισμού. Η ανοιχτή μέθοδος συντονισμού σημαίνει από τη μια πλευρά, ότι οι κυβερνήσεις -και η ελληνική κυβέρνηση- καθώς και οι άλλες 14, θα πρέπει να καταρτίσουν σχετικά προγράμματα και να βάλουν συγκεκριμένους στόχους. Από την άλλη μεριά σημαίνει ότι θα πρέπει να εφαρμόσουν αυτά τα προγράμματα και να συγκριθούν στις αποδόσεις τους με μετρήσεις, σ' ό,τι αφορά στην υλοποίηση των στρατηγικών αυτών.

Αυτό με απλά λόγια σημαίνει -και νομίζω ότι είναι πολύ βασικό να το τονίσουμε- ότι η ανοικτή μέθοδος συντονισμού απαιτεί συνεργασία των δημοσίων διοικήσεων όλων των επιπέδων, (εθνικού, ευρωπαϊκού, περιφερειακού, αλλά και τοπικού), με τους κοινωνικούς εταίρους και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, κατά τρόπο ώστε, να εφαρμόσουν αποτελεσματικά αυτή τη στρατηγική.

Επί πλέον οι κυβερνήσεις θα πρέπει να καταρτίσουν εθνικά προγράμματα δράσης σε όλους τους τομείς, τους οποίους καλύπτει η στρατηγική της Λισσαβώνας και στα πλαίσια πάντα της ανοικτής μεθόδου συντονισμού.

Είναι δέκα, έως δέκα πέντε -μπορεί να είναι και περισσότεροι- οι τομείς που καλύπτει η στρατηγική αυτή. Η έρευνα, η δημιουργία επιχειρήσεων, αλλά και συγχρόνως ο πολύ σημαντικός τομέας της απασχόλησης, καθώς επίσης, οι τομείς της κοινωνικής ένταξης και της παιδείας, είναι μερικοί απ' αυτούς.

Οι κυβερνήσεις, λοιπόν, θα πρέπει να καταρτίσουν εθνικά προγράμματα, για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στους προηγούμενους στόχους. Το πρόβλημα με τη στρατηγική της Λισσαβώνας σήμερα είναι, λοιπόν, συγκεκριμένο. Να μπορέσουν τα κράτη μέλη -σαφώς και η Ελλάδα- να σεβαστούν τους στόχους τους οποίους έχουν θέσει.

Πιστεύω, όμως, ότι θα πρέπει να βρούνε και νέες μεθόδους, κατά τρόπο ώστε να εφαρμόσουν τη στρατηγική αυτή. Και μπορώ να διατυπώσω, δύο σχετικούς άξονες στρατηγικής.

Ο πρώτος άξονας σχετίζεται με τη δημιουργία σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο συνεργασιών. Παρακολούθησα τι είπε ο κ. Παπασπύρου και ο δήμαρχος σχετικά με την αποκέντρωση της πολιτικής, κατά τρόπον ώστε να δημιουργηθούν αυτές οι περιφερειακές και τοπικές συνεργασίες, με την κοινωνία των πολιτών.

Πιστεύω ότι μπορούμε να προωθήσουμε τη στρατηγική της Λισσαβώνας στα πλαίσια του σχετικού εθνικού προγράμματος, Μπορεί να μην το έχετε ακούσει ποτέ στη Χαλκίδα. Υπάρχει όμως. Είναι το πρόγραμμα το οποίο έχει εκπονήσει το Υπουργείο σας στην Αθήνα και το οποίο πρέπει να έχει αντιστοίχιση σε περιφερειακό επίπεδο.

Πρέπει δηλαδή, να έχετε ένα περιφερειακό πρόγραμμα σχετικά με την ανεργία, με την κοινωνική ένταξη, την παιδεία, τη δια βίου μάθηση. Ένα πρόγραμμα που θα λαμβάνει υπόψη την περιφερειακή ποικιλομορφία της Ευρώπης και της Ελλάδας και όπου οι παράγοντες σε τοπικό επίπεδο θα μπορούν να συμμετέχουν.

Είναι όμως επίσης σημαντικό να μπορέσουμε να κάνουμε γνωστή αυτή τη στρατηγική. .εν νομίζω ότι πολλοί πολίτες γνωρίζουν τι είναι η στρατηγική της Λισσαβώνας. Χρειάζεται λοιπόν και μία διαδικασία διάδοσής της. Μπορεί να μην την ονομάζετε στρατηγική της Λισσαβόνας. Πρέπει, όμως, να προσέξετε τους στόχους αυτούς. Να σκεφτείτε ότι η στρατηγική της Λισσαβόνας πρέπει να προωθηθεί σε περιφερειακό και σε τοπικό επίπεδο.

Πρόκειται για μία διαδικασία, που κινείται από κάτω προς τα πάνω. Μια διαδικασία διαμόρφωσης και εφαρμογής. Πρώτα - πρώτα στο τοπικό επίπεδο. Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να κινείται από κοινού, για να επιλύει τα προβλήματα. Και κάτι άλλο το οποίο θέλω να τονίσω. Αυτό πρέπει να γίνεται, πέραν των πολιτικών φραγμών. Διότι θα υπάρχει ζωή στη χώρα αυτή και μετά την 7η Μαρτίου. Ανεξάρτητα, λοιπόν, από την κυβέρνηση που θα έχετε στην Αθήνα, θα πρέπει να υπάρχει δράση σε περιφερειακό επίπεδο.

Ένας βασικός άξονας δράσης της στρατηγικής της Λισσαβώνας είναι η δια βίου μάθηση, που σχετίζεται με την κοινωνία της γνώσης και της πληροφορίας και η οποία θα συζητηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της ημερίδας.

Είναι βασικό η δια βίου μάθηση να δένεται με όλα τα θέματα της στρατηγικής της Λισσαβώνας. Να συμβάλλει στη δημιουργία καλυτέρων θέσεων εργασίας. Να συμβάλλει στην ένταξη των πολιτών στη κοινωνία, στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων, στην έρευνα. Χρειάζεστε τη δια βίου μάθηση σε όλους τους τομείς.

Το κεντρικό ζητούμενο, κατά τη γνώμη μου, κάτι που αναφέρατε και εσείς, είναι να δημιουργήσετε δια βίου μάθηση μέσω τοπικών συνεργασιών, σε τοπικό επίπεδο και να προσπαθήσετε συγχρόνως να συμβάλλετε σε τέτοιες συνεργασίες με χρηματικούς και με άλλους πόρους.

Το τελευταίο σχόλιό μου είναι το εξής:

Είναι σημαντικό -ιδιαίτερα εσείς- όταν προσπαθείτε να επιλύετε προβλήματα, όπως αυτό της κατάκτησης των στόχων της Λισσαβώνας, να ανατρέχετε και να παραδειγματίζεστε από τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους. Διότι στην αγορά οι Έλληνες φιλόσοφοι έλυναν τα προβλήματα και η παιδεία τους, με την ευρεία έννοια του όρου, ήταν παιδεία δια βίου μάθησης.

Ευχαριστώ.