Δε χάνουν τη σύνταξη οι αγρότες αν απομακρυνθούν προσωρινά από τα κτήματα

Προσωρινές και δικαιολογημένες απομακρύνσεις από τον τόπο των γεωργικών ασχολιών που δεν έχουν το χαρακτήρα εγκατάλειψης της άσκησης του επαγγέλματος, δεν συνιστούν λόγο απώλειας του συνταξιοδοτικού δικαιώματος για τους αγρότες.

Με το σκεπτικό αυτό, το Διοικητικό Εφετείο Λάρισας δικαίωσε γυναίκα, στην οποία ο Οργανισμός Γεωργικών ασφαλίσεων αρνήθηκε να χορηγήσει σύνταξη, κρίνοντας ότι δεν έχει συμπληρώσει 25 χρόνια ενεργής και συστηματικής άσκησης του αγροτικού επαγγέλματος, λόγω των παροδικών απομακρύνσεών της από τον τόπο των γεωργικών εργασιών.

Η γυναίκα με αίτησή της προς τον ΟΓΑ ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί λόγω γήρατος, αναφέροντας ότι είναι κάτοικος Βόλου και ότι ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες κατά κύριο επάγγελμα για 45 χρόνια περίπου (1950), στην κοινότητα Μακρινίτσας Μαγνησίας.

Η αρμόδια υπηρεσία του ΟΓΑ απέρριψε την αίτηση συνταξιοδότησης, κρίνοντας ότι η αιτούσα δεν ασχολήθηκε με τις αγροτικές εργασίες για 25 χρόνια συνολικά, αφού είχε εγκαταλείψει τον τόπο των γεωργικών της ασχολιών και από το 1962 έμενε στην Αθήνα, όπου ζούσε από τα εισοδήματα του συζύγου της.

Το δικαστήριο έκρινε ότι ο ΟΓΑ έπρεπε να λάβει υπόψη του το γεγονός ότι η προσφεύγουσα, αν και δεν έμενε μόνιμα στην κοινότητα, παρέμεινε στην κτηματική περιφέρειά της από το 1964 έως το 1994 στην περίοδο της καλλιέργειας και της συγκομιδής, ενώ από το 1985 καλλιεργούσε χτήματα τρίτων.

Παράλληλα, έπρεπε να συνεκτιμηθεί το γεγονός ότι δεν ασκούσε άλλο επάγγελμα, ούτε ήταν ασφαλισμένη σε άλλο ασφαλιστικό φορέα και ότι λόγω του τόπου κατοικίας του συζύγου της ήταν υποχρεωμένη να κατοικεί εκεί και η απομάκρυνσή της ήταν δικαιολογημένη.

Συνεπώς, κατέληξε το δικαστήριο, θεμελιώνεται δικαίωμα συνταξιοδότησής της και μόνο η μη παροδική και αδικαιολόγητη απομάκρυνση από τον τόπο των αγροτικών εργασιών αποκλείει την συνταξιοδότηση του αγρότη.